Η Οξεία σκωληκοειδίτιδα είναι η φλεγμονή της σκωληκοειδούς απόφυσης του τυφλού. Οφείλεται σε απόφραξη του αυλού της, συνήθως από διογκωμένους λεμφαδένες γύρω από τη βάση της, κοπρόλιθους, παράσιτα, καρκινοειδή και ξένα σώματα. Η απόφραξη του αυλού προκαλεί συγκέντρωση των εκκρίσεων εντός αυτού. Τα μικρόβια που υπάρχουν στον αυλό εισέρχονται στον βλεννογόνο και προκαλούν φλεγμονή του τοιχώματος, που μπορεί να οδηγήσει σε νέκρωση του, έξοδο κοπρανώδους υλικού και μικροβίων στην περιτοναϊκή κοιλότητα και πρόκληση περιτονίτιδας.

Αρχικά εκδηλώνεται με περιομφαλικό πόνο, ο οποίος αργότερα εντοπίζεται στο κάτω δεξιό τεταρτημόριο της κοιλιάς. Αυτό αποτελεί ένα σημαντικό διαγνωστικό εύρημα και υποδηλώνει τη συλλογή αντιδραστικού υγρού γύρω από τη φλεγμαίνουσα σκωληκοειδή. Ακολουθεί η εμφάνιση ανορεξίας, ναυτίας, εμέτων και χαμηλής πυρετικής κίνησης.

Στην κλινική εξέταση βλέπουμε έναν ασθενή με όψη πάσχοντος. Στην ψηλάφηση διαπιστώνεται ευαισθησία στο κάτω δεξί τεταρτημόριο της κοιλιάς, που αποτελεί και το πιο αξιόπιστο κλινικό σημείο. Στις εργαστηριακές εξετάσεις διαπιστώνεται αυξημένος αριθμός λευκών αιμοσφαιρίων, της ΤΚΕ και της CRP. Στην ακτινογραφία κοιλιάς σε όρθια θέση μπορεί να εμφανιστούν υδραερικά επίπεδα ή κοπρόλιθος. Το υπερηχογράφημα μπορεί να δώσει σημαντικές πληροφορίες, για αυτό πάντοτε περιλαμβάνεται στις διαγνωστικές εξετάσεις και σε ορισμένες περιπτώσεις συμπληρώνεται η διαγνωστική του αξία με την αξονική τομογραφία.

Θεραπεία σκωληκοειδίτιδας

Η θεραπεία είναι χειρουργική και συνίσταται σε εκτομή της σκωληκοειδούς. Στη σύγχρονη εποχή γίνεται με λαπαροσκόπηση, η οποία επιτρέπει τον πλήρη έλεγχο της κοιλιάς, την ανεύρεση τυχόν άλλων παράλληλων παθήσεων και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμη και σαν διαγνωστική εξέταση, όταν οι εργαστηριακές εξετάσεις δεν θέτουν τη διάγνωση. Η μετεγχειρητική πορεία συνήθως είναι σύντομη και ο ασθενής μπορεί αρκετά σύντομα να επιστρέψει στις καθημερινές του δραστηριότητες.